Το ΠΑΣΟΚ έχει αποφασίσει να προσδώσει χαρακτηριστικά δημοψηφίσματος στις επικείμενες ευρω-εκλογές και στηριζόμενο εκεί οικοδομεί την προεκλογική του στρατηγική. Βρίσκω προβληματική τη στρατηγική αυτή για τους παρακάτω λόγους:
1) Η πρόσδοση δημοψηφισματικού χαρακτήρα στις ευρω-εκλογές αναιρεί τον ίδιο τον χαρακτήρα των εκλογών. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι δυστυχώς, σε ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη η εθνική πολιτική ατζέντα επικυριαρχεί της ευρωπαϊκής. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι πρέπει να επιτείνουμε την απαξίωση του όποιου δημοσίου διαλόγου για τα μείζονα θέματα που αφορούν την Ευρώπη Άλλωστε, ακόμα και στο πεδίο άσκησης πολιτικής στα πλαίσια της ΕΕ , ο Κ.Καραμανλής έχει δώσει πολλές αφορμές για να υποστεί την πολιτική κριτική του ΠΑΣΟΚ και να υπάρξει αντιπαράθεση επ'αυτών χωρίς να χρειάζεται να ανασύρουμε συνέχεια τα θέματα της εσωτερικής επικαιρότητας και όχι μόνο. Επομένως, η συζήτηση περί ψήφου καταδίκης απομακρύνει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ από την ευρωπαϊκή του ταυτότητα.
2)Το κάλεσμα για ψήφο καταδίκης στη Ν.Δ αποτελεί ουσιαστικά μια εκ των προτέρων ομολογία ότι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι μια θετική ψήφος στον προγραμματικό λόγο του ΠΑΣΟΚ αλλά μια ψήφος αρνητική απέναντι στη Ν.Δ. Η στρατηγική αυτή έχει υιοθετηθεί και για τις εθνικές εκλογές και ευθύνεται για το ότι: α) το ΠΑΣΟΚ δεν έχει δημιουργήσει ρεύμα νίκης β) δεν έχει πείσει ότι διαθέτει αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση και γ) συνεχίζει μια παράδοση αντιπολιτευτικών τακτικών που προσδιορίζονται περισσότερο από έναν αρνητικό πολιτικό λόγο παρά από μια θετική δυναμική πρόταση ( τακτικές που έχουν αποδειχθεί εκλογικά επιτυχείς αλλά αδυνατούν να ανατρέψουν το τρέχον νοσηρό πολιτικό παράδειγμα και να συμβάλουν στην αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας μας.
3) Η συμμετοχή σε μια " δημοψηφισματικού χαρακτήρα" αναμέτρηση προσδιορίζει σε ένα βαθμό και την επιτυχία αυτής της στρατηγικής. Σε περίπτωση που η συμμετοχή είναι μικρότερη από τις προηγούμενες ευρωεκλογές θα σημαίνει ότι και η απήχηση του ''δημοψηφισματικού'' μηνύματος του ΠΑΣΟΚ ήταν περιορισμένη.
4) Το ΠΑΣΟΚ, ανάγοντας τις ευρωεκλογές αυτές σε δημοψήφισμα, ουσιαστικά θέτει υπό την κρίση του εκλογικού σώματος την κυβερνητική του ετοιμότητα. Επομένως, ο εκλογικός στοχος του ΠΑΣΟΚ για αυτές τις εκλογές, αφ'ης στιγμής τους προσδίδει χαρακτήρα εθνικών εκλογών, θα πρέπει να είναι όχι μόνο η νίκη αλλά και η υπέρβαση του εκλογικού ποσοστού των εθνικών εκλογών του 2007.
Συμπερασματικά, το ΠΑΣΟΚ έχει αποφασίσει να δώσει μια εκλογική μάχη, το χαρακτήρα της οποίας όμως, δεν έχει αποδεχθεί η άλλη πλευρά ενώ προσφέρει απλόχερα επιχειρήματα ( συμμετοχή, ποσοστό, διαφορά), που μπορούν να υποτιμήσουν μια πιθανή του νίκη. Εμμένοντας σε αυτή τη στρατηγική, αποφασίζει, τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων, να τρέξει έναν αγώνα μόνο του κινδυνεύοντας να βγει δεύτερο..
2 σχόλια:
Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ στις Ευρωεκλογές συνδέεται με τη μέχρι σήμερα αντιπολιτευτική του στρατηγική έναντι της Κυβέρνησης. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι σήμερα υπάρχει σοβαρότατη κρίση θεσμών, σοβαρότατη κρίση διακυβέρνησης. Κρίση που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει με απρόβλεπτα γεγονότα, όπως π.χ. η αιφνιδιαστική απόφαση του Κ.Κ. για κλείσιμο των εργασιών της Βουλής ένα μήνα πριν τις Ευρωεκλογές.
Κρίση που, ιδιαίτερα στην οικονομία, βαθαίνει παρά τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση (αφαιρώντας το επιχείρημα σε όσους ισχυρίζονται ότι οι κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί).
Γι’ αυτό εδώ και καιρό το ΠΑΣΟΚ έχει ζητήσει αλλαγή κυβέρνησης, ώστε να αλλάξει πολιτική. Έχει ζητήσει αλλαγή πολιτικής έχοντας προβάλει και διατυπώσει συγκεκριμένο σχέδιο για έξοδο από την οικονομική κρίση (άμεσα μέτρα http://www.pasok.gr/content-api/f/binaryChannel/newpasokportal/datastore/87/9a/48/879a489f10d5c8184d7e77dd963e7c0d551eadcb/application/pdf/PAS.006_oikonomia-webversion.pdf ), καθώς και τις βασικές τομές που οραματίζεται για τον τόπο (http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/ab0db5e3-4fc0-49b4-a3e2-ede8c8ee5210 και http://www.pasok.gr/content-api/f/binaryChannel/newpasokportal/datastore/53/2b/02/532b02b94ae1208d50e14d5d7980e8e7e420d661/application/pdf/green-economy-web.pdf ). Θεωρώντας ότι το κόστος παραμονής είναι μεγαλύτερο από το κόστος διεξαγωγής εκλογών. Θεσμικά άλλη δυνατότητα από το να ζητά από τον Κ.Κ. να οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές δεν έχει. Και αυτό κάνει.
Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής του, θα ήταν αδιανόητο για το ΠΑΣΟΚ, πηγαίνοντας προς τις Ευρωεκλογές, να «ξεχάσει» την στρατηγική της «ανάγκης αλλαγής διακυβέρνησης». Αυτό πρέπει να είναι το κυρίαρχο μήνυμα. Ο πολιτικός χρόνος, τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών και της οικονομίας δεν μπορούν να «παγώσουν» εν όψει Ευρωεκλογών. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να πολιτευθεί με οδηγό τις προτάσεις του για έξοδο από την κρίση, για το σχέδιο που έχει για την χώρα. Οφείλει να πολιτευθεί ταυτόχρονα με την Ευρωπαϊκή ατζέντα που έχει (αλλαγή συμφώνου σταθερότητα, σύμφωνο για την απασχόληση, κλπ.) και που επηρεάζει τις εθνικές πολιτικές, επηρεάζει την καθημερινότητα των πολιτών (http://www.pasok.gr/content-api/f/binaryChannel/newpasokportal/datastore/8f/28/d4/8f28d48e7382bd7d9a8d0cead6839a62d25bba47/application/pdf/PAS.037_Politiko+Symvoulio-FIN5_web2.pdf και http://www.pasok.gr/content-api/f/binaryChannel/newpasokportal/datastore/64/f8/e9/64f8e9e4aa824d1dadbc2392cde0408c9f51470f/application/pdf/PAS.036_rotate-apantame-10_web.pdf ) .
Επομένως, δεν είναι τόσο η στρατηγική του δημοψηφίσματος που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ. Είναι η στρατηγική, από τις κάλπες των Ευρωεκλογών να βγει ένα δυνατό μήνυμα για την ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης της Ευρώπης προς μια προοδευτική πορεία, για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής, αλλαγής της Κυβέρνησης και εδώ στη χώρα μας. Γι’ αυτό και το μήνυμα εν όψει Ευρωεκλογών συμπυκνώνεται στο «Ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Αποφασίζουμε για την Ελλάδα».
Αγαπητέ Λουκά,
ευχαριστώ για το σχόλιο. Συμφωνώ μαζί σου στην ανάγκη αλλαγής της κυβέρνησης και για τους λόγους που εκθέτεις.Αλλά στο σχόλιο μου εξετάζω το πόσο αποτελεσματική είναι η στρατηγική που περιγράφου προκειμένου να επιτευχθεί ο κοινός μας στόχος. Και φοβάμαι, ότι η στρατηγική αυτή θα αποδειχθεί ατελέσφορη με εκλογικούς και πολιτικούς όρους αν δεν επαναπροσδιορίσουμε οτν πυρήνα τον επικείμενων ευρωεκλογών ( όσο αμφιλεγόμενη πιστεύω ότι είναι και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για αλλαγή του Συμφώνου Σταθερότητας αλλά γι αυτό μπορούμε να κανουμε χωριστή συζήτηση).
Η κυβέρνηση Καραμανλή κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες να εξανεμίσει μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το κεφάλαιο εμπιστοσύνης, κύρους και αξιοπιστίας που είχαν δημιουργήσει οι κυβερνήσεις του Κ.Σημίτη στα πλαίσια της Ε.Ε. Η θέση της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό επί του σχεδίου Ανάν, η μικρόψυχη και πολιτικά καταστροφική απόφαση για την απογραφή της ελληνικής οικονομίας, η αναθεώρηση του ΑΕΠ και η επιγενόμενη διόρθωση του προϋπολογισμού με την ένταξη της παραοικονομίας σε αυτόν , τα ψευδή στοιχεία για την ανεργία και την απασχόληση, η άτολμη και φοβική στάση της Κυβέρνησης απέναντι στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, η παλινδρόμηση σε νομοθετικά ζητήματα που εξέθεσαν τη χώρα ( μέτρηση ρύπων σύμφωνα με Κιότο, βασικός μέτοχος) και φυσικά η υπαγωγή της χώρας για δεύτερη φορά σε καθεστώς οικονομικής επιτήρησης έφεραν πάλι τη χώρα με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ στο περιθώριο της Ευρώπης.
Οι παραπάνω αναφορές, που αποτυπώνουν πιστεύω την πραγματικότητα, είναι απότοκα μιας πολιτικής στρατηγικής του κυβερνώντος κόμματος που υπαγορεύτηκε από το δόγμα της αδρανούς διαχείρισης και των χαμηλών προσδοκιών τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό πεδίο άσκησης πολιτικής. Η απουσία της Ελλάδας τα τελευταία 5 χρόνια απο τον σκληρό πυρήνα αποφάσεων της ΕΕ, κατάκτηση του Κ. Σημίτη και αυτό, η υποτίμηση των συζητήσεων στα ευρωπαϊκά fora , η συντήρηση τυπικών και μόνο σχέσεων με όλους, η μη επιδίωξη συμμαχιών στα πλαίσια της ΕΕ , η φανερή απουσία προετοιμασίας και οργάνωσης της συμμετοχής της Ελλάδας σε συνόδους κορυφής και επισήμων ταξιδιών του Καραμανλή στο εξωτερικό, ο εγκλωβισμός της κυβέρνησης σε μια εξωτερική πολιτική με άξονα τη Ρωσία και τα Βαλκάνια κατέστησαν τη χώρα μας ασθμαίνοντα συνοδοιπόρο που λαθροβιοί στα πλαίσια της Ε.Ε. Η παρούσα κυβερνηση δεν είχε κανένα συνεκτικό σχέδιο για την παρουσία της Ελλάδας στην Ευρώπη αλλά και καμία οραματική προσέγγιση της Ευρώπης του μέλλοντος. Σθεναρός υπερασπιστής του διακυβερνητικού μοντέλου συνεργασίας ο κ. Καραμανλής ήταν συνεπής με την πολιτική στάση των περισσοτέρων συντηρητικών κομμάτων χωρίς ,όμως, ποτέ ο ίδιος να διατυπώσει μια προσωπική άποψη, ένα δικό του σχέδιο μετεξέλιξης της Ε.Ε. έστω και στο πλαίσιο των πολιτικών αρχών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Ο Κ.Καραμανλής ήταν απών και η Ελλάδα αφανής εταίρος.
Το ΠΑΣΟΚ έχει την υποχρέωση να αποκαταστήσει το κύρος της Ελλάδας από την πρώτη στιγμή που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας και να φέρει την χώρα μας και πάλι στην πρωτοπορία της Ε.Ε. Παρά, όμως, κάποιες ενδιαφέρουσες προτάσεις του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του Γ.Παπανδρέου που κι εσύ αναφέρεις- που μένει να τύχουν μεγαλύτερης επεξεργασίας προκειμένου να αποτελέσουν ένα συνεκτικό σχέδιο για την Ελλάδα του μέλλοντός μας μέσα σε μια νέα Ευρώπη- για την προώθηση αναδιανεμητικών πολιτικών, για την αντιμετώπιση της κρίσης, των έλεγχο των αγορών, για την πράσινη ανάπτυξη και πολιτικές ενεργειακής επάρκειας, για το κοινωνικό κράτος, την παιδεία και την έρευνα και φυσικά την παγκόσμια διακυβέρνηση ( με την ιδιότητά του ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς), υπάρχει μια εμφανής διστακτικότητα στην ανάδειξη στη δημόσια σφαίρα με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ των ζητημάτων εκείνων που αφορούν το μέλλον της Ευρώπης. Επίσης, τα προγραμματικά κείμενα του ΠΑΣΟΚ μεταθέτουν πλέον το κέντρο βάρους της εξωτερικής πολιτικής στη Νοτιανατολική Ευρώπη , τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή για την αποκατάσταση των πάλαι ποτέ στενών σχέσεων της χώρας μας με τον αραβικό κόσμο. Αναμφισβήτητα, οι περιοχές αυτές είναι κρίσιμες για την χώρα μας αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να εξεταστούν χωριστά από μια πολιτική που θα αντιλαμβάνεται την χώρα μας κομμάτι του στενού πυρήνα της Ευρώπης και του μέλλοντος αυτής συνυφασμένου με το μέλλον όλων των κατοίκων αυτής της χώρας.
Το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια παρασύρθηκε από την παραπάνω περιγραφείσα στρατηγική της αδράνειας και των χαμηλών προσδοκιών της κυβέρνησης Καραμανλή και αντί να αναδείξει προνομιακά για ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ζητήματα άφησε χώρο στο να ευδοκιμήσει στη χώρα μας ακόμα περισσότερο ένας ιδιότυπος λαϊκισμός και συντηρητισμός που ευνοεί πάντα εξίσου συντηρητικές λογικές και πρακτικές. Ζητήματα, όπως η ουσιαστικότερη συμμετοχή των πολιτών στη διαβούλευση , στη διαδικασία λήψης και στη λήψη αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο θάφτηκαν από μια ακατανόητη πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη Αναθεωρημένη Συνθήκη της Λισαβόνας ενώ το θέμα εκείνο είχε κριθεί και έπρεπε να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς αφού η ίδια η Συνθήκη περιλαμβάνει ενδιαφέρουσες διατάξεις για την συμμετοχή των πολιτών ( πχ. Άρ.8), εξέλιξη την οποία όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα επιθυμούσαν. Ακόμα, το σημαντικο ζήτημα της ένταξης των μεταναστών στην πολιτική διαδικασία έχει απομακρυνθεί από το προσκήνιο της πολιτικής χωρίς να παραγνωρίζουμε τα κάποια βήματα προόδου που έχουν γίνει. Επιπροσθέτως, σαν αντίδοτο στην κρίση έχει παρουσιαστεί και από το ΠΑΣΟΚ η άμεση μεταρρύθμιση του Συμφώνου Σταθερότητας, μια πρόταση που πέρα από τις όποιες διαφωνίες μπορεί να υπάρχουν για τη σκοπιμότητα και αποτελεσματικότητά της, αφορά ένα μοντέλο διακυβερνητικής συνεργασίας. Θα μπορούσε επομένως, να αναδείξει πολιτικές και προτάσεις που ενισχύουν την οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ και τις όποιες πιθανότητες πολιτικής ενοποίησης αυτής- όπως πχ το ευρωομόλογο που συνεπάγεται κεντρική διαχείριση χρέους και λόγο της ΕΕ στη δημοσιονομική, φορολογική και εισοδηματική πολιτική κάθε χώρας, αυξάνοντας το ενδιαφέρον και των πολιτών αφού η εξατομίκευση των πολιτικών διακυβευμάτων θα καθόριζε και την πολιτική δράση των πολλών. Ακόμα και ο ίδιος ο εσωκομματικός διάλογος για τα θέματα της Ευρώπης έχει ατονήσει ενώ θα έπρεπε να εξετασθεί κατά πόσο διευρυμένες εσωκομματικές διαδικασίες με τη συμμετοχή όλων των μελών και φίλων για την ανάδειξη των υποψηφίων στις ευρω-εκλογές (κατά τα πρότυπα της ανάδειξης προέδρου) θα αύξανε το ενδιαφέρον και θα βοηθούσε στο να ερεθιστεί και ο εσωκομματικός διάλογος.
Το ΠΑΣΟΚ έχει την ευκαιρία και την υποχρέωση να επηρεάσει το δημόσιο διάλογο, να προετοιμάσει την ελληνική κοινωνία για τις προκλήσεις του μέλλοντος, να αναδείξει μια προνομιακή για το ίδιο ευρωπαϊκή ατζέντα και να τραβήξει σαφείς διαχωριστικές γραμμές με τις συντηρητικές επιλογές και για την Ευρώπη και την Ελλάδα.
Δημοσίευση σχολίου